Wat een feest, wat een feest. De lustrumcie had werkelijk alles uit de kast gehaald om er een memorabele dag van te maken. De animo was dan ook groot. Buiten het terrein leek het wel een fietsenuitdragerij. Waar je ook keek, je zag alleen maar fietsen, fietsen en nog meer fietsen. Logisch, want waar normaal deze tweewielers staan, werd het gehele terras nu ingenomen door prachtig versierde en opgedekte tafels. Een lust voor het oog en absoluut eetlust opwekkend. Velen hadden zich verwend met de lustrumpolo en het lustrumvest, hetgeen de verbroedering nog groter maakte. Getennist werd er natuurlijk ook, uiteindelijk zijn wij een tennisclub. Het feest ging tot laat door.
Om hiervan nog lang na te kunnen genieten was Sander met een heuse drone ten tonele verschenen. Na 80 jaar een nieuw fenomeen …….. luchtfoto’s. Misschien zijn ze hier en daar ietwat onduidelijk geworden door het verkleinen. Daar zal ik dan nog aan gaan werken. Nu alvast een impressie, die wij zonder onze drone-enthousiast niet hadden gehad.
